24 Temmuz 2005

Ey Sükun!

Ey sükun! Gel artık yerleş içime.
Geleli üç gün oldu ve tabii ki alıştım yine bu ortama. İnsanoğlu neye alışmıyor ki, zaten. Dün Metal Fırtına'yı bitirdim, ilginç bir kitaptı. Ve sonra Goethe'nin Faust'una başladım. Heyecanı sardı beni kitabın. Varolan yoklukların ömrünü sürmeye devam ediyorum. İş aramalar devam, İstanbul beni kendine çağırıyor ama tek başıma çalışarak pahalı bir hayatı sırtlayabilir miyim bilemiyorum. Zaten bu düşünceler beynimin kıvrımlarında dolaşıyor ne zamandır. Yapacak birşey yok, Yüce Yaratıcı'ya sığınıp O'ndan yardım beklemekten başka.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder