28 Ocak 2005

Hayat

Bu hayat senin istediğin gibi gitmez her zaman evlat. Hayal ettiğin şeylere kavuşmana veya ulaşmana az bir zaman kala bir bakarsın ki, işler tersine dönmüş. Önce bir burukluk, "neden" diye, fakat ardından toparlanıp devam etmek var yola. Her insan ayrı bir hikaye, her hikaye ayrı bir tat. Bu dünyada bu tadın bazen ekşi bazen tatlı olduğunu anlamak ve böyle yaşamak lazım.
Tolstoy bir ara mutluluğu çiftlikteki köylülerin yaşamlarında aramış. Üç yıl o şekilde yaşamış, ve mutlu olmuş da. Toprakla uğraşmak insana her zaman huzur verir zaten. Hep emeklilik demlerinde yaşanması istenir fakat şimdi de çiçeklerle uğraşmak olası senin için. Neden hep erteleme ki? Biliyorsun bu hayat ertelemeye gelmez. Dün ertelediğine bugün pişman olursun neden yapmadım diye.
Şİmdilik bu kadar evlat. Gecenin bu vaktinde bunlar geldi dilimden. Şimdi sigara içme vakti...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder