Yeni yılın ilk yazısı, geçen yılın dökümü ile ilgili olsun ve kişisel tarihimde yerini alsın istedim. 2006'nın ilk ayları benim için bekleme ile geçti. İş görüşmelerimi yapmış ve beklemeye başlamıştım, o istediğim haber bir türlü gelmiyordu, o günkü yazılarda bunu görebiliyorum şimdi. Hayatımda hiçbir şeyden pişmanlık duymamak gibi bir düşünce üzerinde yürümeye çalıştığım için yaşadığım iyi kötü her şeyi bir kazanç olarak görüyorum. O zaman diliminde de işsizliğin bir insan için ne kadar kötü ve bunalıma sürükleyici bir süreç olduğunu gözlemledim.
Daha sonra Ankara'ya taşındım ve gurbet yılları benim için başlamış oldu. O anlamda 2006 önemli bir yıl. Daha önce Trabzon'dan uzun süreli ayrılmamıştım hiç. Anne-baba-arkadaşlar-sevdiklerim.. hepsini geride bıraktım ve yeni denizlere yelken açtım. Bunun da hayatıma katkıları olacağı inancındayım. İnsan acı çeke çeke olgunlaşıyor ne de olsa...
Bayramın ve yeni yılın aynı güne gelmesi ilginç oldu, sanırım 9 yıl önce de Ramazan Bayramı aynı şekilde olmuştu. Yeni yıl benim için sadece kağıtlardaki sene kısmındaki değişikliği andırıyor, zira takvimlerin olmadığını düşünürsek dün ile bugünün pek bir anlamı yok.
Yeni yılın bazı kararları almada başlangıç olacağına da katılmıyorum, kararlar alınırsa hemen uygulamaya geçilmeli.
Bunların dışında geçen yıl anneannemi kaybettik. Ölüm yine kendini hatırlattı. Aslında hergün tv-gazetelerde gördüklerimiz ölümü bize hatırlatıyor fakat acı yakına düşünce bir başka oluyor.
Hz. Mevlana, "kurbandan maksat kendi nefsimizi kurban etmektir" diyor, yine o noktadan uzağız, inşallah seneye diyorum ve yeni yılın da tüm dünyaya huzur-mutluluk ve iç huzuru getirmesini temenni ediyorum...
Evet, hesap lütfen... Bir yol boyunca yedik, içtik, havayı teneffüs ettik, güneşten, aydan ve yıldızlardan yararlandık. Gözlerimiz çeşitli renk ve desenlerin güzelliğinden, burnumuz binbir çeşit çiçek ve meyvelerin kokularından, dilimiz türlü türlü yiyeceklerin tadından ve lezzetinden istifade etti.
YanıtlaSilBir arkadaşımızın ikram ettiği bir bardak çay için teşekkür ediyoruz. Bir gün misafir kaldığımız bir ev sahibine minnettarlıklarımızı arz ederiz. Yıllar boyu dünya denen misafirhanede en güzel nimetlerden istifade ederek yaşayıp giderken, dünya hanesinin sahibi olan Cenab-ı Hak'ka da teşekkür etmek bir insanlık vazifesidir diye düşünüyorum. Özellikle böyle günlerde, sene sonu blançoları düzenleyip hesap ödeme dönemlerinde, her şeyimizi borçlu olduğumuz Rabbimizi unutursak, nankörlük etmiş oluruz.
Bu sene bir de güzel bayram ile gelen yeni yılı bu duygu ve düşünclerler karşılayıp her ikisinin de bizlere hayırlar getirmesini diliyor, kurban bayramınızı ve yeni yılınızı tebrik ediyorum.
Bizim bloga de bekliyorum efendim.
Z raporu çıkmış suat bey,
YanıtlaSilinş 2007 yi daha az zararla ve çok karla kapatırsınız.
ünlü bir kral ne demiş:
"Huzur hiçbir gürültünün, sıkıntının ya da zorluğun bulunmadığı yer demek değildir. Huzur, bütün bunların içinde bile yüreğimizin sükunet bulabilmesidir."
yaşadığımız hayat, çok aşırı üzüntülerinde, sevinçlerinde kısa ömürlü olduğu bir hayat.Bütün bunlar arasında huzur bulabiliyorsak yaşamak budur işte.
tespitte çok güzel:insanı olgunlaştıran mutluluklar değil, acılardır.
huzur dolu günler sizinle olsun...
Acıların insanı olgunlaştırdığına kesinlikle katılıyorum. Bu gerçek.
YanıtlaSilDilerim 2007 düşlerinizi gerçekleştirebileceğiniz bir yıl olur...
Gönülpınarı,
YanıtlaSilhoşgeldiniz. İnsanlara teşekkür etmeyen Allaha da teşekkür etmez denir. Aslında sadece yılsonunda değil her zaman hesabımızı istemek, elimizdekilerle yetinmek ve bunlara şükretmemiz lazım, ama "insanoglu nankördür"....
Suveyda,
YanıtlaSilkralın sözü bana Yunus Emre'yi hatırlattı. Yunus, hocasının yanında kaldıktan sonra inzivaya çekilmek için izin ister, Taptuk Emre'nin sözü şöyledir: Sen kolayı istiyorsun, önemli olan halk içinde Hakk'la beraber olmaktır,ailenle çoluk çocuğunla yine bu dergahta kalacaksın. Huzur dolu günler hepimizin olsun inşallah...
Zeyno,
YanıtlaSilteşekkür ederim. Güneş ışınlarının meyveleri yakıp! onları olgunlaştırması gibi biz de acılarla olgunlaşıyoruz. Neyseki hiçbiri sürekli olmuyor: bir acı bir sevinç, bu döngü sürüp gidiyor. Size de düşlerinizi gerçekleştirebileceğiniz yıllar diliyorum..
suat kardeş, iyi hoş güzel yazmışsın da:)
YanıtlaSilgaliba bizim görüşmemiz başka bahara kaldı.
umudu kesmeyelim:)
şimdi sen dönmüşsündür ikâmetgahına.?
2007 de, tum omrumuz de hepimiz icin hayirli olsun inshallah.
YanıtlaSilBaver
YanıtlaSilözel numarayı düzeltemedin mi hala?
bir dahaki sefere inşallah, kalpler bir olsun da...
İş bulma serüveninizi biz de sizinle birlikte takip ettik geçen yıl :)
YanıtlaSilBu yıl inş. tüm gurbetlerinizi bitirir ve memleketinizde sevdiklerinizle birlikte olursunuz...
Hayal
YanıtlaSilteşekkür ederim. Galiba gurbetten dönüş yok, Ankaralı olduk kaldık, arada bir sevdiklerimiz görmeye gidiyoruz, kalbimiz onlarla:))
Amin kardeşim. Allah yar ve yardımcın olsun yeni yılda da.
YanıtlaSilİnşallah daha da güzellkler seni bulur...
Çağatay
YanıtlaSilamin cümlemize inşallah...