Neden bu kadar ara verdim bilmiyorum. Ülkede önemli gelişmeler oldu, onlar hakkında yazabilirdim ama istemedim. Geçen hafta yine Ağrı taraflarındaydım bir hafta kadar.
Haluk Nurbaki Hoca'nın üç kitabını aldım, ikisi bitti diğeri de bitmek üzere. Yanlış hatırlamıyorsam Tahin önermişti bana Hocayı. Gerçekten de niye bugüne kadar Hoca ile karşılaşmadım diye hayıflandım. Tek Nur, İnsan Bilinmezi ve şu an okuduğum Fatiha'nın Kırk Yorumu. Daha önceleri teorik fizikle ilgilendiğim için kitaplarda yazılanlar beni sıkmadı. Özellikle son kitap Hoca'ya hayranlığımı epey artırdı. Diğer kitaplarına da bakacağım inşallah.
Dün kitapçıda Attila İlhan'ın "O Sarışın Kurt" kitabını gördüm ve aldım, dün biraz göz gezdirdim, güzele benziyor. Diğer kitaplarına da bakmam lazım, zira tarihsel açıdan altyapısı çok iyi.
Bu aralar kızımın ayrılık üzerine yaşadıkları ve bize yaşattıkları ile uğraşıyoruz. Trabzon'dan ayrıldığımızdan beri ayrılığı hazmedemedi, benim de şehir dışına olan seyahatlerim O'nu çok etkiliyor. İki hafta önce kreşe başladı, değişik uğraşılar edinsin-unutsun diye ama dayanamadı ve bıraktı. Geçen seyahatten eve döndüğümde bana şunu söyledi: " Sen benden uzaklaşmaya mı çalışıyorsun?" !!!! Kızım nerden buluyorsun bu lafları dedim, sanırım televizyonun etkisi.
İnsanın, evladının akıttığı gözyaşlarına tahammül etmesi ne kadar da zormuş.
Allah kolaylık versin...bir ayrılık,bir yoksulluk bir de ölüm..dünya dertleri.
YanıtlaSilBirdemetpapatya,
YanıtlaSilönce hoşgeldiniz. Dünya dertleri hiç bitmez, zaten herkesin kendine göre bir imtihanı var bu dünyada..
Anne ve babalar butun cocuklarini sever ama,kiz cocuklari daha cok sevilmek ve sevildiklerini bilmek isterler ayni zamanda da bu sevgiyi kaybetmemek icin cok gayret sarfederler.
YanıtlaSilbilhassa kucukken babalarini boyle sevgi ve ilgi ile kucuk parmaklarina dolarlarlar.Aslinda butun cocuklar hayatimizin bir meyvesi ve Allahin bir nimeti.
Acizane tavsiyem,Onunla beraber oldugunuzda ayrilik gunlerinin acisini cikarin, ama ona buyuk muamelesi yapin ve siz yokken ondan daha guclu olmasini beklediginizi anlatin.Ona, yapmasi icin kolay ama egitici odevler verin.Mesela sunu ogren sunu yap diye.Bu sekilde sizi beklerken hem bir seylerle mesgul olur, hemde kendini gelistirir.
Tecrubemle sabittir Abisinden once kizim kendilerinden beklenenleri can la basla en guzel sekilde, herkesden once yapmistir.Ailece namaz kilarken de abisi kamette gec kaldiginda ben yapayim diye her zaman gonullu olmustur.
Cumaniz hayirli olsun.
çocuklar anne-babalarının kendilerinden azcık dahi uzaklaşmasından çok etkileniyorlar.
YanıtlaSilsadece televizyon değil bu, duyguları bazan o kadar yoğun olabiliyor ki kendileride üretebiliyorlar.
bizim yeğenler geçen mektup yazmışlar: "halacım bize neden çok gelmiyorsunuz, başkalarına gidiyorsunuz, bizede çok gelin, sizi çok özlüyorum vs" diye.
bu bile beni ağlatmaya yetti.
hele ki bir evlattan gelen sitem.
çok zor gerçekten.
güzel olan yanı da şu ki: evladınız size ne kadar bağlı, ne güzel.Allah başka ayrılıklar vermesin.
Anonim,
YanıtlaSilTavsiyelerinizin bir kısmını yapıyordum zaten fakat O'na eğitici ödevler konusu aklıma yattı, gerçi henüz 4 yaşında, deneyeceğim.
Teşekkürler...
Suveyda,
YanıtlaSilSağol, Allah başka ayrılıklar vermesin gerçekten. Küçükken anlamıyordu ama şimdi kök söktürüyor bana. Hayırlısı artık...
merhaba
YanıtlaSiltrabzon fikir kulübü olarak sizinle tanışmak isteriz
iletişim bilgileinizi bize yazar mısınız
mail tel vb gibi
saygımla
yavuz saltık
trabzon fikir kulübü
yavuz.saltik@infakto.com.tr
yavuzsaltik@hotmail.com
Yavuz Bey
YanıtlaSilsuatsaygin@gmail.com
Ankara'da mısınız yoksa Trabzon'da mı?